- خوش برخورد
ویژگی کسی که با خوش رویی و مهربانی با مردم رو به رو می شود، مردم دار، مهربان
معنی خوش برخورد - جستجوی لغت در جدول جو
- خوش برخورد (خوَشْ / خُشْ بَ خوَرْدْ / خُرْدْ)
خوش معاشرت. خوش محضر. آنکه به وقت ملاقات رو خوش نشان دهد. نیک محضر، کنایه از بشاش. (یادداشت مؤلف)
- خوش برخورد
کسی که با روی گشاده مردم را ملاقات کند خوش معاشرت مقابل بد برخورد: (خیلی خوش برخورد و خوش صحبت است)
- خوش برخورد
خلیق، مردمدار، خوش گفتار
متضاد: بدبرخورد، خوش محضر، خوش معاشرت، نیک محضر، معاشرتی
متضاد: بدمحضر، بدمعاشرت
متضاد: بدبرخورد، خوش محضر، خوش معاشرت، نیک محضر، معاشرتی
متضاد: بدمحضر، بدمعاشرت
- خوش برخورد
حسن الخلق
- خوش برخورد
Affable, Amiable, Genial
- خوش برخورد
affable, aimable, génial
- خوش برخورد
和蔼的 , 和蔼的 , 友善的
- خوش برخورد
sevecen, sevimli, cana yakın
- خوش برخورد
приветливый , любезный
- خوش برخورد
umgänglich, freundlich, genial
- خوش برخورد
привітний , люб'язний , привітний
- خوش برخورد
خوش اخلاق , خوش اخلاق
- خوش برخورد
সদয় , দয়ালু , সদয়
- خوش برخورد
mkarimu, rafiki
- خوش برخورد
상냥한 , 친절한
- خوش برخورد
afável, genial
- خوش برخورد
愛想の良い , 愛想の良い , 親切な
- خوش برخورد
חביב , נעים
- خوش برخورد
विनम्र , स्नेही , दयालु
- خوش برخورد
uprzejmy, miły, przyjazny
- خوش برخورد
เป็นมิตร , น่ารัก , ใจดี
- خوش برخورد
vriendelijk
- خوش برخورد
afable
- خوش برخورد
affabile, amichevole, geniale
- خوش برخورد
ramah tamah, ramah
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شِ دَ)
لغت نامه دهخدا
خوش ملاقات کردن. ملاقات و برخورد از روی بشاشت داشتن. نیک محضر بودن. مقابل بد برخوردن. (یادداشت مؤلف)
(خوَشْ / خُشْ بَ خوَرْ / خُرْ)
لغت نامه دهخدا
خوش محضری. نیک محضری. حالت برخورد نیک داشتن. خوش معاشرتی. (یادداشت مؤلف)
زیبارو، جذاب، خوش هیکل، خوش اندام، خوب رو